سازماندهی، رمز گذار ملی

در مسیر گذار از جمهوری اسلامی، سازماندهی و شبکه‌سازی قلب تپنده‌ی انقلاب است.
بی‌آن، شور می‌سوزد؛ با آن، ملت برمی‌خیزد.

پس برای رهایی، باید پیوند خورد، ساختار داشت و فرمان‌پذیر بود.
پروژه‌ی «۱۰۰ شهر» که از دل ائتلاف مشتاقان برخاست، نشان داد وقتی نیروهای پراکنده با هدفی مشترک، پیامی هماهنگ و
ساختاری منسجم گرد هم می‌آیند، جنبش معنا و قدرت تازه‌ای می‌گیرد
.
برای نخستین‌بار، ایرانیان در ده‌ها کشور، با صدایی واحد، در ۴۵ شهر جهان، کنشی جهانی و هم‌زمان پدید آوردند.
این تجربه نشان داد که سازماندهی می‌تواند از هرج‌ومرج، دوباره‌کاری و تشتت جلوگیری کند و به جنبش اعتبار ببخشد.
شایسته‌سالاری، قانون‌مداری، اخلاق‌محوری و نظم‌پذیری، ارکان چنین ساختاری‌اند.

یگانگی در گفتار، همراه با احترام به اقتدار کلام و رهنمودهای رهبری شاهزاده رضا پهلوی، رمز انسجام و ماندگاری است.
در همین راستا، شکل‌گیری ائتلاف مشتاقان بر پایه‌ی دوازده اصل بنیادین، گامی تعیین‌کننده در جهت انسجام راهبردی مبارزه
بود.
ائتلافی که چارچوبی سیاسی، اخلاقی و عملی فراهم کرد و می‌تواند حلقه‌ی اتصال میان نیروهای میدانی و رهبری ملی باشد.
جنبشی که می‌خواهد پیروز شود، باید از سطح شور خیابانی عبور کرده و به نظم سیاسی برسد.
و این، جز از مسیر سازماندهی هدفمند ممکن نیست.